Ślubne tematy

Wierzenia i przesądy ślubne

Dzień ślubu choć ma być najpiękniejszym dniem w życiu nowożeńców wywołuje w nich mnóstwo stresu i obaw czy wszystko pójdzie po ich myśli. Panna młoda boi się potknięcia czy spóźnienia swego wybranka. Pan młody przewiduje brak obrączek i pomyłkę w pierwszym tańcu. Z dziada pradziada trafiają do nas przesądy, które mają ustrzec nas przed pechem na ślubie i zagwarantować spokojne życie w kolejnych latach.

Problem zaczyna się już przy zaręczynach. Pierścionek, który wybiera mężczyzna powinien być wykonany z metalu szlachetnego(np. złota), który jest symbolem trwałości związku. Dobrym rozwiązaniem jest diament (najlepszy przyjaciel kobiety), natomiast unikać należy pereł, gdyż mogą przynieść cierpienie i łzy. Jeśli dziewczyna przy wkładaniu pierścionka zaciśnie dłoń i biżuteria zatrzyma się na ostatnim stawie to jej związek będzie trwały, a ona doskonałą gospodynią i żoną.

Wybór daty ślubu nie powinien być przypadkowy. Szczęście młodej parze na nowej drodze życia ma przynieść miesiąc, który w nazwie ma literkę „r". Popularne są też śluby w Boże Narodzenie, czasie karnawału oraz Święta Wielkanocne. Zupełnie odradza się wstępować w związek małżeński w Wielkim Poście oraz miesiącu maju, w listopadzie i w prima aprilis, czyli 1 kwietnia, gdyż może być to poczytane za złą wróżbę. Dni tygodnia również niosą ze sobą przeznaczenie mimo, że najczęściej ze względu na wygodę wybierana jest sobota:

• poniedziałek zagwarantuje zdrowie,
• wtorek - bogactwo,
• środa - powodzenie,
• czwartek - straty finansowe,
• piątek - cierpienia,
• sobota - szczęście przeplatane z nieszczęściem,
• niedziela - szczęśliwe małżeństwo.

Najlepszym rozwiązaniem będzie, jeśli para młoda weźmie ślub o pełnej godzinie.

Przygotowania do ślubu
Najbardziej znany przesąd mówi, że narzeczony przed ślubem nie powinien widzieć swej wybranki w sukni ślubnej, gdyż wróży to nieszczęście. Nie powinien widzieć zarówno samego stroju, jak i pomagać w jego wyborze. Przyszła panna młoda nie powinna paradować w swej kreacji kiedy tylko ma na to ochotę, ale jedynie, gdy jest taka potrzeba. W przeciwnym razie będzie skazana na pech. Przymierzanie sukni ślubnej przez niezamężne krewne panny młodej może grozić ich staropanieństwem. Panna młoda musi pamiętać, aby samej nie dokonywać żadnych poprawek w swej sukni, ani też absolutnie samej jej nie szyć (mogłaby w ten sposób zaszyć drogę do szczęścia). Jeśli tuż przed ceremonią zdarzyłoby się, ze strój sukni podarł się, to jedynym wyjściem jest spięcie agrafką, gdyż zszywanie może przynieść łzy i nieszczęście. Co bardzo ważne - pannie młodej nie wolno przeglądać się w lustrze w pełnym stroju ślubnym, powinna zdjąć pantofel, welon czy rękawiczkę.

Wybór świadków nie jest do końca sprawą dowolną. Przesądy podpowiadają, że świadkowie powinni być stanu wolnego i najlepiej, jeśli świadek i świadkowa nie są prywatnie parą, gdyż może im to przynieść pecha. Para może stanąć przed ołtarzem tylko, jeśli sama składa przysięgę małżeńską.

Zakupu obrączek ślubnych młodzi muszą dokonać wspólnie, jednakże płacić powinien pan młody. Po ich nabyciu nie należy obrączek przymierzać bez powodu. Jeśli pan młody nie chce, aby przyszła żona opuściła go zaraz po ślubie nie powinien jej fundować butów. Za to narzeczona może liczyć na napływ szczęścia, jeśli co najmniej dzień przed ślubem postawi obuwie na parapecie.

Strój panny młodej musi spełniać kilka wymagań i zawierać:

• coś białego - symbol niewinności i czystości,
• coś niebieskiego - wierność małżonka,
• coś pożyczonego - życzliwość ze strony krewnych pana młodego,
• coś starego - wsparcie rodziny i przyjaciół,
• coś nowego - gwarancję dostatku.

Kolorem, który powinna unikać panna młoda chcąc być szczęśliwą jest różowy.

Welon również nie jest sprawą obojętną. Kiedyś wierzono, że odpędza złe duchy, przekazywano go z pokolenia na pokolenie. Symbolizował czystość panny młodej, a jego długość odzwierciedlała długość szczęśliwego życia w małżeństwie. Welon powinna założyć druhna, najlepiej pozostająca w stanie panieńskim. Kwiaty, z którego będzie wykonany bukiet ślubny mogą być dowolne za wyjątkiem róż (kolce mogą kaleczyć) i kalii(nieszczęście). Przed wyjściem panna młoda powinna zaszyć sobie w bieliźnie kryształek cukru i okruszek chleba, aby nigdy nie zaznać głodu i biedy, natomiast do buta grosik - zapewniając bogactwo. Pan młody chcąc zapewnić swej przyszłej rodzinie dostatek musi mieć przy sobie drobne pieniądze.

W drodze do ołtarza
Przede wszystkim parze młodej nie wolno zawracać z drogi. Jeśli o czymś zapomną muszą wyręczyć ich krewni bądź przyjaciele. Nie powinni zatrzymywać się na dłuższy czas, gdyż może to skutkować rozterkami w małżeństwie.
Jeśli przed zaślubinami uda im się ujrzeć gołębie czy sroki, mogą uznać to za dobrą wróżbę, natomiast wrony i kruki nie będą pozytywną oznaką. Pogoda także wiele może powiedzieć o przyszłym życiu małżeńskim. Słoneczny dzień oznacza szczęście, tak jak i ujrzenie tęczy. Przelotny deszczyk świadczy o Bożym błogosławieństwie. Źle natomiast wróży małżeństwu burza.
Panna młoda musi pamiętać, że nie wolno jej się za siebie oglądać, chociażby w celu poprawienia welonu. Również w kościele spoglądanie wstecz źle wygląda i oznacza niepewność panny młodej w swej decyzji.

Ślub
Przebieg ceremonii ślubnej niesie ze sobą mnóstwo symboli i przesądów. Według wierzeń naszych przodków już wchodząc do kościoła można sobie zapewnić odpowiednią pozycję w rodzinie. Ta osoba, która jako pierwsza postawi prawą stopę na pierwszym stopniu kościelnych schodów będzie przewodzić w małżeństwie. Przewagę w małżeństwie można sobie zagwarantować również w inny sposób. Jednym z nich jest położenie pierwszemu dłoni na górze, kiedy ksiądz przykryje ręce stułą. Należy uważać, by podczas nakładania obrączek nie upuścić ich na podłogę, gdyż wróży to nieszczęściu. Nie dojdzie do niego, jeśli obrączkę podniesie ministrant lub ksiądz. Niefortunne jest też przypadkowe nałożenie obrączki na środkowy palec. Oznacza to zdradę jednego z małżonków. Jeśli panu młodemu uda się wsunąć obrączkę swej wybrance do końca palca, będzie decydować w małżeństwie. Zdarza się, że w tym wyjątkowym dniu państwo młodzi ze stresu mylą słowa przysięgi małżeńskiej. W tym wypadku nie trzeba się przejmować, gdyż jest to dobra wróżba. Aby życie małżeńskie było szczęśliwe i radosne panna młoda powinna idąc do ołtarza uśmiechać się. Łez ze wzruszenia nie należy hamować, gdyż zamienią się one w zadowolenie w małżeńskim życiu. Im więcej łez, tym później więcej powodów do radości. Pan młody na zakończenie ceremonii całuje swą wybrankę i tym samym daje jej gwarancję swej wierności, najlepiej, jeśli zrobi to w obecności sporej ilości świadków.

Warto przyjrzeć się także płomieniowi świec palących się na ołtarzu. Trwały związek wywróży równy płomień, natomiast migoczące i gasnące światło może być oznaką przyszłych problemów i niedomówień w małżeństwie. Panna młoda, chcąc okręcić sobie męża wokół siebie, może wykorzystać  moment, kiedy po skończeniu ceremonii ślubu małżonkowie odwracają się od ołtarza i wychodzą z kościoła. Jedną z tradycji jest sypanie nowożeńców ryżem lub monetami w celu zapewnienia pomyślności i powodzenia w życiu małżeńskim. Ta osoba, która więcej zbierze pieniążków będzie zarządzać domowym budżetem. Nie bez znaczenia jest też osoba, która jako pierwsza będzie składać życzenia parze młodej. Przyjęło się, ze w tym wypadku szczęście przyniesie mężczyzna.

Przyjęcie weselne
Po przywitaniu gości weselnych pan młody obowiązkowo musi wnieść pannę młodą przez próg. Bowiem jej potknięcie się ściągnęłoby na całą rodzinę nieszczęście. Strzegąc ją przed tym, jednocześnie zapewnienia o lekkim życiu u swego boku. Następnie para młoda wypija toast i rzuca za siebie kieliszki jak najmocniej, ponieważ im drobniejsze kawałeczki, tym więcej lat szczęśliwego sielskiego małżeństwa. Nie bez kozery układa się też stoły na sali weselnej na kształt podkowy. Jeden z głównych powodów stresu na własnym weselu to... pierwszy taniec weselny. Pomyłka kroków to nie tylko oznaka braku umiejętności, ale i przekonanie, że w życiu małżeńskim parze młodej również trudno będzie kroczyć tym samym rytmem.
Wiele z opisanych powyżej zwyczajów-przesądów zanika, bądź też nie wiemy co one oznaczają. Nasi przodkowie znali ich całe mnóstwo. Różniły się one w zależności od regionu i roli, jaką odgrywała kultura na danym terenie. W szczególności górale, ślązacy czy kaszubi w interesujący sposób kultywowali swoje wierzenia, miejmy nadzieję, że dalej będą to czynić i nie pozwolą umknąć tradycji.

Więcej o ślubach i przygotowaniach przeczytasz tutaj.

Przypominamy, że o tym i na inne tematy możecie dyskutować na naszym forum ślubnym forum.supersluby.pl. W razie jakichkolwiek wątpliwości piszczcie do naszego konsultanta ślubnego na adres konsultant@supersluby.pl. Chętnie odpowie na każde pytanie!

SuperSluby.pl

Twoje imię i nazwisko lub pseudonim:
Adres e-mail znajomego:
Wyślij